sábado, 29 de marzo de 2014

Fana (Colunga) - Costa de Colunga - La Espasa (Caravia)

18 de Xineru de 2014

Track: Fana (Colunga) - Costa de Colunga - La Espasa (Caravia)


Mal tiempu nesta dómina del añu, frentes que vienen dende'l sur, poro toca restolar nes rutes del grupu y alcontrar daqué afayaizu que facer. Agüeyo qu'Haritz punxiera una ruta costera y camiento que lo meyor ye facer una al abellugu d'un xierru costeru.

A Cuera, tengo-y pelín de perceguera por mor de la última ruta, así qu'escoyemos al Sueve, como parapetu sol mal tiempu. Con too ello, vamos intentar da-y preste a la costa de Colunga al completu, lo cual nun ye cenciello, porque hai una parte dafechu nula en cuanto información.

 Partimos del crucie hacia Fana (131 m)

Lo primeru ye dexar un coche na sablera La Espasa, puntu final de la ruta y lo segundu ye asitiar l'aniciu la ruta y va ser nes cases de Fana, cerquino del pueblu de Lluces. Saldremos de Xixón, pela autovía'l Cantábricu, hasta la salida de la Isla, pa dexar dos coches na Espasa y colos demás, tiramos a Colunga onde almorzamos.

Magar del almuerzu, lo meyor ye siguir N-632 pasando por Sales y Llue hasta la rotonda de la Venta'l Probe, onde garramos la As-257 hasta'l desvíu de Fana. Hai bon aparcaderu, pegáu a la marquesina l'autobús, poníendonos a caleyar pelín enantes de les diez.

Pasamos por Fana y garramos el camín de la portiella, envede xubir hacia la rasa

L'envís d'esta ruta ye conocer la costa de Colunga al completu, asína que lo primeru ye siguir la riega'l Lloréu hasta la llende pente Villaviciosa y Colunga, nel Sable o Pedréu. Pa ello, tuve que tornar con Kíla un mes dempués y garrar bien el camín, ya que nel primer día metímonos hacia la rasa que va pal Faru Llastres y vimos el Pedréu namái dende riba.

Pasáu les cases de Fana, hai casi un desvíu triple, el de la manzorga sácanos pa la rasa de Villaviciosa y el de la mandrecha pelín más baxo, va pa la rasa de Colunga que supimos el día de la ruta. Hai que garrar el del centru, cruciando una portiella y un prau, siguiendo a tramos un camín ampliu con senderos más zarraos.

Hai que dicir, que lo meyor ye nun aventurase en mayes de correr, per esti senderín, porque pues acabar esgatuñáu enteru. El casu ye que con sufrimientu, sangre y dolor, aportamos Kíla y yo, a la vera la riega'l Lloréu hasta'l so desaniciu en forma de tabayón nel Sable.

Siendes d'ascensu a la rasa y baxada al Sable o Pedréu


A partir del Lloréu, onde queden unes construcciones en ruines, la sienda complícase un pelín polos escayos, pero pásase bien con botes de montaña y pantalón llargu. En playeros de correr y cola pata al aire ye otra cosa.

El casu ye que topámonos nel final del senderu, onde oyemos como la riega precipítase al vacíu pocu más alantre. Tenemos ante nós un crucie onde a la manzorga podemos baxar hasta'l Sable y conocer esti pedreru viendo'l tabayón del Lloréu y a la mandrecha, con una cuerdina de pasamanos, podemos xubir hacia la rasa de Colunga.

Nun llegué a baxar al Sable, pero con un bon baxamar y la mar tranquila, pudiérase dir pel Pedréu hasta la siguiente baxada onde alcontraremos buelgues de dinosaurios. Como nun taba la marea nin la mar pa munches hestories, xubimos a la rasa onde damos vista al guapu Faru Llastres.

Col Faru Llastres nel güeyu baxamos de nuevu al Pedréu

Equí empataremos cola ruta del grupu, pero una vegada más, como tamos d'investigación, Kíla y yo baxamos pel senderu pescadores que baxa n'envueltes hasta'l Pedréu. Munchu güeyu cola parte final, porque'l camín t'argayáu y paez ser que llevó xusto la baxada hacia les buelgues prehistóriques.

Nós, la perrina y yo, tirámonos pente los argayos con curiáu y tuvimos dando un paseín pente les peñes, viendo unes cuantes buelgues, pero'l camín de baxada actual, ta más a la manzorga, llevándonos a una cuerda afitada, que d'accesu a la parte más de playa y menos pedreru.

Kíla nes buelgues del Pedréu... bien guapes

Tien que ser bien guapu, enllazar ambes baxaes pel mesmu Pedréu, pero pa eso tenéis que tener les marees nel puntu adecuáu. Escaecemos esta parte d'entamu de costa de Colunga, y facemos la visita obligada al faru Llastres.

Ellí, Kíla y yo, picamos daqué ya que tamos faciendo tol camín corriendo, pero'l día de la ruta oficial, escapóse dalguna ñube y como l'amenaza yera grande, dexamos el faru a lo lloñe y siguimos camín per carretera hacia Lluces baxo un orbayu continuu.

El Sueve presente demientres la visita obligada al Faru Llastres

Como nota a cuntar, na investigación a posteriori, Kíla y yo, caleyamos tolos caminos, pistes madereres y siendes, que salen dende'l faru hacia Lluces averándose a la costa, pero toes finen en mediu del ocalital zarraos por cotolles y escayos.

Púedese alcontrar en dalgún mediu que quieren facer la sienda costera que xuniría'l Faru con Llastres, lo cual daríanos tola costa completa de Colunga. A ver si hai perres y abren camín al traviés del ocalital y puédese conocer esti tramu de costa.

Travesamos Lluces entamando la baxada hacia Llastres

Magar de peganos una soba fina con continos xube-baxes per dellos caminos y siendes, Kíla y yo, baxo otra orbayada ablucante, despedímonos dende Lluces pol camín de la rasa, hasta Fana. Los demás, el día de la ruta travesamos baxo l'orbayu, el guapu pueblu de Lluces, quitándome un vértice de Colunga (166 m) que ta empericotáu enriba d'un depósitu d'agua, ensín accesu posible.

Siguiendo camín alantre, el GM Xuan de la Borrina baxó, hacia'l campu San Roque, onde tenemos unes vistes perguapes de Llastres, col Sueve penriba la sablera de la Griega. Son les doce la mañana, así que ye bona hora pa tomar el vermú, poro baxaremos per un pindiu camín, hasta les primeres cases de Llastres.

Dende'l Campu San Roque baxamos a Llastres a tomar el vermú

Travesamos con calma esti pueblu pesqueru, de los más guapos d'Asturies y paramos la media hora de rigor a tomar unes cerveces y picar daqué. Tornamos al camín, baxando hacia la sablera de Llastres, qu'al tar cola marea baxa va danos la posibilidá de xunir ésta cola de la Griega, ensín tener que tocar asfaltu pela carretera.

Facemos la travesía de la sablera de Llastres a la Griega

El día escampló y ye una pasada caleyar baxo'l solín pel sable, trepando dacuando dalguna peña y viendo a Kíla correr pente los charcos tres de milenta gaviotes. Aportaremos a la Griega y ellí tendremos de cruciar el ríu Rozaya o Lliberdón, moyándonos un pelín o podemos arrodialo xubiendo hasta la ponte ríu arriba.

Finamos d'andar la Griega pa conocer les nomaes buelgues y despedinos de Llastres

Pa despedinos d'esti tramu tan guapu de sableres, vamos hasta'l final de la Griega onde topámonos coles buelgues más nomaes de dinosauriu con un tamañu ablucante. Equí, entama lo que ye'l PR costeru de Colunga, que llévanos hasta la Isla, poro'l camín ta más que señalizáu.

Xubimos y baxamos el monte Villedas pa garrar la parte más prestosa de cantiles costeros


Xubiremos con tranquilidá al monte Villedas y baxaremos dempués hacia la parte más guapa de tola costa, los cantiles de Güerres. Too esti tramu, ye una rasa verde que corta verticalmente sol mar Cantábricu, con lo que'l disfrute ye más qu'aseguráu.

Esfrutamos pel senderu colgáu so los cantiles de Güerres

Les vistes a un llau y otru son una pasada, pero paez que faésenos llargu'l camín hacia la Isla, parando na fastera de la Raposera, nuna guapa mesa a xintar. Son casi les 3 de la tarde y llevanos un total d'unes cincu hores de ruta, con vermú en Llastres y conociendo tolos requexos de la costa de Colunga.

Pocu enantes d'aportar a la Isla, paramos a xintar nesta mesa tan curiosa

Cola tranquilidá de tener casi termináu'l trabayu, siguiremos hacia La Isla, entrando nun tramu de costa, onde los cantiles tomen unes formes curioses y les entraes del mar, faénmos caleyar penriba de pequeñes sableres y puntales.

Aportamos al fin a la Isla, nun tramín costeru preciosu

Por suerte, va pocu tiempu, descubrieron unes trincheres xustu nel barriu d'El Castru... que raru eh! y pudimos echá-yos un vistazu enantes de dar vista a la propia Isla, conocíu como'l Peñón. Tamos ya na parte final y caleyaremos relaxao pel arenal de La Isla, camentando la pena de nun poder xunir les sableres de la Isla, el Barrigón y la Espasa.

A nós tocónos, salir de la Isla hacia la N-632, pa tornar a la costa n'El Barrigón, el cúal sorprendiónos con un accesu colgáu so la mar, cuanto menos curiosu, siguiendo la muria almenada d'una casa. Ye dafechu raru, pero como puntu final a la ruta, da-y un puntu prestosu.

Facemos el caberu tramu de sableres dende La Isla, pasando pol Barrigón hasta la Espasa

Darréu del sable d'El Barrigón, tornamos otra vegada a la carretera pa cruciar la ponte sol ríu La Espasa y dar fin a esta ruta peles costes de Colunga. Anímovos a facela entera, ya qu'en branu col día guapu pudiera ser un día de baños y sol pa quedar n'alcordanza.

Cruciamos el ríu La Espasa finando la Costera de Colunga

En total, saliónos un percorríu de casi 19 kms, los cuales dependiendo y muncho, de la dómina del añu que la faigamos, los baños, los vermús, les xintes.... variaría la duración, jaja. Más menos, pudiérase tardar solo en plan trekking pente les 6 y 7 hores ensín matase a caleyar.

El desnivel acumuláu aunque pudiera pensase que ye nulu, colos ascensos y descensos de los cantiles del entamu de Colunga, llega casi a los 500 ms, así que nun ye un paseín en llanu.

Namái... que vos preste si la repetís dalgún día.

Camudando'l Camín na Costa de Colunga

No hay comentarios:

Publicar un comentario